De laatste jaren is er een enorme toename van het aantal verschillende MS-medicijnen, de ziekte modulerende therapieën. Hierbij worden er nieuwe medicatiegroepen ontwikkeld, maar komen er ook binnen bepaalde medicijngroepen verschillende middelen in gebruik. Zo zijn er binnen de groep van sfingosine-1-fosfaat receptor (S1PR) modulatoren de medicijnen siponimod, fingolimod, ozaniod en ponesimod. De laatste drie worden gebruikt voor de behandeling van aanvalsgewijze of relapsing remitting MS. Vanwege stijging van MS-zorgkosten, waarin MS-medicatie het grootste aandeel heeft, is het belangrijk om te onderzoek of op basis van kosteneffectiviteit een slimme keuze gemaakt kon worden tussen deze drie middelen met vergelijkbare indicatie en werkingsmechanisme.

Samen met gezondheidseconomen Simone Huygens en Matthijs Versteegh, ontwikkelden de neurologen van ErasMS een economisch model waarmee een schatting gemaakt kan worden van de effectiviteit en kosten van ziekte modulerende therapieën gedurende het leven van een persoon met MS. Met behulp van dit kosteneffectiviteitsmodel werd de doelmatigheid tussen de drie S1PR modulatoren met elkaar vergeleken. Het medicijn ponesimod kwam als meest doelmatig middel uit het model. Dit betekent dat de keuze voor ponesimod een efficiënte besteding van de zorgkosten is, zonder dat dit ten koste gaat van de effectiviteit van MS behandeling.

Binnenkort verschijnt de nieuwe MS behandelrichtlijn van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie (NVN), waarin de bevindingen van dit onderzoek meegenomen worden en resulteren in aanbevelingen richting MS behandelaars. De onderzoekers hopen hiermee dat het bewustzijn voor kosteneffectieve keuzes in de MS-zorg wordt vergroot, en dat dit onderzoek zal bijdragen aan betaalbare, toegankelijk en duurzame MS-zorg.

Arts-onderzoeker Cato Corsten vertelt in een podcast van ‘Tijdschrift voor Neurologie en Neurochirurgie’ meer over het onderzoek.

Het artikel ‘ Benefits of sphingosine-1-phosphate receptor modulators in relapsing MS estimated with a treatment sequence model’ werd gepubliceerd in het tijdschrift ‘Multiple Sclerosis and Related Disorders’.